Want je moet zo ontzettend veel! Werken, een sociaal leven, het huishouden, je familie en geliefde en misschien al een kindje. Tja, stil staan is er eigenlijk niet bij. Dat had ik ook tijdens mijn zwangerschap, zeker tijdens de zwangerschap van mijn tweede! O ja, ik ben ook nog zwanger…
Zou het niet lekker zijn als je soms weer even helemaal stil kan staan? Dat wonder in je buik vieren? Je bent bezig leven te creëren! En dat verdiend om gevierd te worden. Ik neem jullie mee in het verhaal van Jack en Mariska. Zij wilden iets heel bijzonders.
Aangezien mijn man en ik beide Disney fans zijn was al snel duidelijk dat wij voor een Disney thema wilde gaan voor onze bellypaint. Maar we hadden moeite met een besluit nemen over de paint, omdat we nog een extra moeilijkheidsgraad erin wilde verwerken: we wilden dat mijn man echt onderdeel zou zijn van de paint en er niet alleen maar naast zou staan op de foto. Gelukkig bracht Machteld ons inspiratie! Zij kwam met het idee om de arm en de schouder van de vader te betrekken in een paint met daarbij wat voorbeelden. Super leuk!
Jij als vrouw bent degene die zwanger is, maar een kindje verwacht je samen. Je partner is net zo onderdeel van het nieuwe leven als jij dat bent. Jij hebt de mooie momenten in de zwangerschap, maar ook soms de zware momenten. Je verdient het om in het zonnetje gezet te worden, maar hoe leuk is het dan dat degene van wie je houdt daar ook onderdeel van kan zijn.
Zelf kregen we daardoor het idee om niet één, maar een heleboel Disney films in het geheel te betrekken door een filmrol over de arm van Jack te laten lopen. We maakten zelf een schets van het plaatje dat wij in ons hoofd hadden en wonderbaarlijk genoeg kon Machteld daaruit precies opmaken wat wij bedoelden. Ze ging van start met het ontwerp.
Eerlijk is eerlijk, toen ik hun schets zag, moest ik wel even slikken: wat veel onderdelen! Ik maakte het grapje of ze ’s avonds dan ook meteen zouden mee eten, want dit ging nog wel even duren ?. De volgende stap is om aan de slag te gaan met het ontwerp. Ik heb ze zelfs gevraagd of ze al een keertje eerder wilde komen, zodat ik een beetje kon passen en meten. Daarna heb ik sjablonen gemaakt. In de bodypaint wereld is het eigenlijk “not done” om sjablonen te maken, maar ik wil er gewoon rekening mee houden dat er een zwangere vrouw in betrokken is. Snelheid is belangrijker dan de ongeschreven regels.
Toen wij voor onze bellypaint kwamen, lagen alle benodigdheden al klaar en waren alle voorbereidingen al getroffen. Omdat ook Jack in de verf mocht, had ik tussendoor lekker de tijd om met een kop thee toe te kijken. Het was mooi om te zien hoe het plaatje dat wij in ons hoofd hadden langzaam op onze lichamen verscheen. Echt ons eigen ontwerp en niet zomaar een standaard tekening.
Ik zorg er altijd voor dat jij comfortabel bent. Zitten en staan wisselen we af en er is altijd ruimte om even pauze te nemen. Ik kan op elk moment stoppen. Vaak begin je staand, want je buik is het mooist van vorm als je staat. Als ik de compositie er op heb zitten, kan je gewoon lekker zitten in een luie stoel. Meestal duurt een paint tussen de anderhalf en twee uur, maar dat ligt ook aan de complexiteit van het ontwerp.
En toen kwam dat ene hilarische moment waarop we tot de conclusie kwamen dat we handen tekort kwamen en zelfs de echtgenoot van Machteld (Dennis) nog te hulp schoot. Daar stonden we dan met zijn vieren op een kluitje. Ik moest stil blijven staan, Jack zijn arm moest perfect stil houden, zodat de paint uitkwam, Dennis moest mallen op hun plek houden en Machteld moest painten. Alles voor een mooi eindresultaat!
Side note: dit was voor Covid-19, toen mocht dat nog. Nu zou ik het anders aanpakken. Een bellypaint is nu zeker mogelijk, zolang we maar de regels in acht nemen.
Vol bewondering keek ik toe hoe Machteld de laatste minimale schaduwtjes aanbracht aan Tinkerbell en toen was het tijd voor de foto’s. Deze konden gemaakt worden in het atelier ter plaatse, wat heel fijn was. Wij wisten toen nog niet of wij een jongetje of een meisje zouden krijgen. Toch wilden wij de foto’s gebruiken voor onze geboortekaartje. Machteld heeft de moeite genomen om de schouder van Jack daadwerkelijk twee keer te painten, zodat we een foto hadden met zowel onze meisjes- als onze jongensnaam.
Een prachtige ervaring en een prachtige herinnering aan een bijzondere tijd die we voor altijd bij ons dragen.
Het is een jongetje, voor degene die zich dit afvroegen ?.
Wat ik zo mooi vind aan dit verhaal is dat iedereen zo betrokken was. De vader was net zo belangrijk als de moeder. De paint is ook zo vormgegeven dat de arm van Jack rond de buik van Mariska ligt als een tedere, dragende kracht. De geschilderde baby lag op zijn arm en zo draagt hij ook het kindje. De liefde spat van die foto af: voor hun kindje en voor elkaar. Dit moment samen zullen ze altijd samen koesteren.
